Vanzelfsprekend sonnetten

Vanzelfsprekend
sonnetten

Een sonnet bestaat uit veertien regels en in die veertien regels moet het gebeuren.
Een uitdaging, maar niets bijzonders; zo heeft een rondeel acht regels en een villanelle negentien.
Die veertien regels blijken echter een bijzondere aantrekkingskracht te hebben.
Zou er een dichter zijn die zich nooit − stiekem − aan een sonnet heeft gewaagd?

Er is meer, want juist het sonnet inspireert dichters te dichten over het dichten.
Over het dichten, over dichters, over zichzelf en… over het sonnet.
De magie van de veertien regels doet de rest:
veel “vanzelfsprekende” sonnetten behoren eeuwen later nog steeds tot de iconen van de poëzie.

Dit boek laat zien hoe dit werkt aan de hand van vijftig sonnetten, van heinde en ver.
De − letterlijke − vertalingen en toelichtingen vormen een essay in evenzovele fragmenten.
Alles hangt met elkaar samen, want “vanzelfsprekende” sonnetten gaan vaak met elkaar in gesprek.

Sprankelend werk van de kunstenaars Kore, Siiri en Caius Spronken verbindt de gedichten.
Zij namen de 14 line challenge aan door grafische sonnetten te maken, in veertien lijnen.
Voor de rest is dit een boek dat vanzelf spreekt.

Inkijken: pagina 79 & 144 uit ‘Vanzelfsprekend sonnetten’

Lees hier het artikel ‘Literatuur in veertien lijnen’ uit Chapeau Magazine
Tekst: Jo Cortenraedt / fotografie: Ree Meertens

RECENSIE
Jeroen Geurts, hoogleraar neurowetenschappen aan de VU

Monument voor een moment

Van de dichter zingend in de Zomer,
daar waar hij het meisje niet kan krijgen;
tot Vestdijks kritiek op stad en industrie,
om van Johan’s ode maar te zwijgen.

Wyatt en zijn profetische esthetische lijnen,
beducht op Anne Boleyn (en meer precies haar nek).
Het sonnet als troost voor de Wooninglooze,
de solipsist, of gewoon de gek.

Rimbaud, synestheet, favoriet,
dormeur du val, diep gevoeld assonant,
Klein requiem voor een flagrante bacchant.

Voor het geprangd gemoed een mop en een pleister,
is deze leidraad voor ‘t precies gedoseerde vers
… in der Beschränkung zeigt sich erst der Meister!